สัมผัสแรกของเราที่ปักกิ่ง: ณ ที่ซึ่งอาณาจักรโบราณมาบรรจบกับเทคโนโลยีแห่งอนาคต

โดย: แจ็ค (และคู่หูนักเดินทางของผม, เจน)

"เราอยู่ในประเทศจีนจริงๆ!"

ขณะที่เครื่องบินแตะพื้น ณ ท่าอากาศยานนานาชาติปักกิ่งต้าซิง เจนกับผมมองหน้ากัน ดวงตาของเราเบิกกว้างด้วยความตื่นเต้นแบบที่ว่า "ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นจริง" ความเหนื่อยล้าจากการบินสิบกว่าชั่วโมงหายไปในทันที ถูกแทนที่ด้วยคลื่นความอยากรู้อยากเห็นอันทรงพลัง ทุกสิ่งทุกอย่าง—อากาศ, ตัวอักษร, เสียงผู้คนพูดคุย—กำลังบอกเราว่า: ยินดีต้อนรับสู่โลกใบใหม่

พูดตามตรง ก่อนมาเราก็กังวลนิดหน่อย ภาษาที่แตกต่าง, วัฒนธรรมที่แตกต่าง... เรารู้สึกเหมือนเป็นผู้เล่นเลเวลหนึ่งในวิดีโอเกมใหม่เอี่ยม โชคดีที่เราได้รับคู่มือแนะนำที่ละเอียดสุดๆ จากเว็บไซต์ของคุณก่อนออกเดินทาง ซึ่งถึงกับแนะนำอย่างรอบคอบให้เราดาวน์โหลดแอปที่ชื่อว่า Alipay และผูกบัตรเครดิตไว้ล่วงหน้า

ตอนนั้นเราคิดว่า "มันจำเป็นจริงๆ เหรอ? เราพกเงินสดมาเยอะแยะ"

โอ้โห เรานี่มันช่างไร้เดียงสาจริงๆ

ตั้งแต่การเรียกแท็กซี่ไปโรงแรมของเราที่หวังฝูจิ่ง (คนขับแค่พยักหน้าอย่างเท่ๆ แบบรู้กัน หลังจากเราโชว์ที่อยู่บนมือถือให้เขาดู!) ไปจนถึงการซื้อน้ำขวดหนึ่งที่ร้านค้าตรงหัวมุม เราถึงได้รู้ว่าทุกคนรอบตัวเรา ตั้งแต่วัยรุ่นไปจนถึงคุณป้าสูงวัย ต่างก็จ่ายเงินด้วยการ "ติ๊ด" โทรศัพท์อย่างรวดเร็ว เจนกับผมที่กำธนบัตรหยวนอยู่ในมือ รู้สึกเหมือนเราเดินทางข้ามเวลามาจากศตวรรษที่แล้ว

การค้นพบนั้นกลายเป็นช่วงเวลา "คัลเจอร์ช็อก" ครั้งใหญ่ครั้งแรกของเรา และก็เป็นความประหลาดใจแรกของเราด้วย มันทำให้เราตระหนักได้ทันทีว่าเรากำลังยืนอยู่ในประเทศที่น่าอัศจรรย์ ซึ่งทั้งหยั่งรากลึกในประวัติศาสตร์โบราณและโอบรับอนาคตอย่างเต็มที่

โรงแรมของเราอยู่ในทำเลสุดยอด ติดกับถนนช้อปปิ้งหวังฝูจิ่งเลย วันต่อมา เราเดินเท้าไปยังอีเวนต์หลักแรกของทริปนี้: พระราชวังต้องห้าม (หรือที่เรียกอย่างเป็นทางการว่าพิพิธภัณฑ์พระราชวัง)

จะบรรยายมันยังไงดีล่ะ? คำว่า "ใหญ่โต" ยังเทียบไม่ได้เลยด้วยซ้ำ คุณจะรู้สึกถึงอำนาจแห่งจักรวรรดิและความหนักอึ้งของประวัติศาสตร์ได้อย่างแท้จริง ก็ต่อเมื่อคุณได้เดินผ่านประตู hết บานแล้วบานเล่า ข้ามลานกว้างขนาดมหึมา hết ลานแล้วลานเล่า เจนกับผมอ้าปากค้างตลอดเวลา พูดได้แค่คำว่า "ว้าว" ตลอด เราจินตนาการถึงชีวิตของจักรพรรดิและจักรพรรดินี เรื่องราวนับไม่ถ้วนที่เกิดขึ้นหลังกำแพงสีแดงและใต้หลังคาสีทองเหล่านี้ รู้สึกเหมือนเราได้สัมผัสกับชีพจรของประวัติศาสตร์จริงๆ

เคล็ดลับเด็ด: หลังจากสำรวจพระราชวังต้องห้ามเสร็จแล้ว คุณต้อง (ย้ำว่าต้อง) ไปที่สวนสาธารณะจิ่งซานที่อยู่ตรงข้าม ปีนขึ้นไปบนยอดศาลาว่านชุนถิง แล้วคุณจะได้เห็นทิวทัศน์แบบพาโนรามาของพระราชวังทั้งหมด หลังคากระเบื้องสีทองทอดยาวอยู่เบื้องล่างเหมือนมหาสมุทรสีทองที่ส่องประกายระยิบระยับ วิวนั้นจะเป็นหนึ่งในภาพที่น่าภาคภูมิใจที่สุดในกล้องของคุณอย่างแน่นอน

แน่นอน มาปักกิ่งแล้วจะไม่กินเป็ดปักกิ่งก็คงไม่ได้ใช่ไหม? คู่มือของเราแนะนำร้านชื่อ "ฉวนจวี้เต๋อ" (Quanjude) ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากโรงแรมเรา ประสบการณ์ทั้งหมดเต็มไปด้วยพิธีรีตอง พ่อครัวจะเข็นรถเข็นมาที่โต๊ะของเราและแล่เป็ดต่อหน้าเราเป็นชิ้นหนังกรอบและเนื้อนุ่มที่บางอย่างไม่น่าเชื่อ คุณห่อทั้งหมดในแผ่นแป้งบางๆ พร้อมกับแตงกวา, ต้นหอม, และซอสถั่วหวาน... ผมสาบานเลยว่า นี่คือเป็ดที่อร่อยที่สุดที่ผมเคยกินมาในชีวิต

การเดินทางของเราเพิ่งจะเริ่มต้น แต่เราก็ตกหลุมรักที่นี่เข้าอย่างจังแล้ว สถานีต่อไปคือสิ่งที่เจนรอคอยมาตลอด—กำแพงเมืองจีน! แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้ว!